20 Σεπτεμβρίου 2006

προβληματάκι ή μήπως όχι;

Στις αρχές της νοικοκυροσύνης μου έκανα πολλά πειράματα σε καθημερινή βάση με το φαγητό. Σαν αποτέλεσμα το γεύμα ή να κατέληγε στα σκουπίδια ή στο εγωιστικό μου στομάχι (μα είναι ωραίο-δεν βλέπεις εμένα που το τρώω *μπλιαξ*), αλλά εγώ πάντως προσπαθούσα. Από την άλλη στη ζαχαροπλαστική ήμουν άριστη, κουλουράκια, κέικ, μηλόπιτες, σοκολατόπιτες, γλυκά του κουταλιού κτλ. όλα πετύχαιναν.

Αυτόν τον καιρό οι καταστάσεις αντιστράφηκαν κάθε γεύμα που φτιάχνω γίνεται πάρα πολύ καλό . Πραγματικά έχω εκπλαγεί και η ίδια με μένα (φτου μου!). Το πρόβλημα μεταφέρθηκε στα γλυκίσματα… εκεί που έφτιαχνα από τα πιο αφράτα κέικ με τις φορμίτσες τους και όλα τα συναφή, όπου τρώγοντας ένα κομμάτι για πρωινό σε κράταγε μέχρι το γεύμα, τώρα… μαπα το κέικ….

Απογοητεύτηκα, αλλά τουλάχιστον τρώμε καλό φαγητό…

Τις καλημέρες μου σε όλους!

2 σχόλια:

x είπε...

ξέρω τι εννοείς. για κάποιον λόγο η ζαχαροπλαστική και η μαγειρική είναι 2 εντελώς διαφορετικά πράγματα. Το πρώτο χρειάζεται απόλυτη ακρίβεια. Όσο πιο δημιουργικός γίνεσαι, τόσο λιγότερη σημασία δίνεις στην ακρίβεια.

MaYaMaYa είπε...

Den aporw pou oi adres otan mageireuoun ta pane e3aisia...egw apla den kanw polla peiramata me th mageirikh...alla ka8oti glukatzou ta paw kala me ta gluka! Isws ftaiei to meraki!