15 Ιουλίου 2007

ShAkEhAnDs!

Η υιοθέτηση του σφιξίματος των χεριών ως μορφή χαιρετισμού είναι σχετικά πρόσφατη.
Πράγματι, καθιερώθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα. Οι απαρχές αυτής της κίνησης ανάγονται στην ιπποτική εποχή, όταν οι ιππότες έσφιγγαν τα χέρια, με τα οποία συνήθως κρατούσαν το όπλο, σε ένδειξη ειρήνης. Κατά τους προηγούμενους αιώνες υπήρχε η συνήθεια να χαιρετά ο ένας τον άλλο με μια υπόκλιση ή ανασηκώνοντας το χέρι, αφού το σφίξιμο του χεριού θεωρούνταν πολύ εξισωτικό. Προτού καθιερωθεί ως μορφή χαιρετισμού, το σφίξιμο του χεριού συμβόλιζε την επισφράγιση μιας συμφωνίας. Στο Μεσαίωνα η κίνηση σηματοδοτούσε την υπόσχεση μιας συμμαχίας και συνοδευόταν από το χαμήλωμα του βλέμματος εκείνου που ανήκε σε χαμηλότερη κοινωνική τάξη. *πηγή: focusmag.gr


H θεωρία η δικιά μου είναι κάπως διαφορετική. Η επαγκελματική χειραψία πρέπει να είναι γερή και σταθερή, να υποδηλώνει σιγουριά και αμεσότητα χαρακτήρα. Όταν γνωρίζω ανθρώπους πολλές φορές τους κρίνω απο τον τρόπο που με χαιρετούν. Πχ. μια υδρωμένη χειραψία υποδηλώνει άγχος και οτι θέλει να κρύψει κάτι (ξέρω τραβηγμένο, αλλά μου αρέσει να πλάθω σενάρια!). Μια χαλαρή χειραψία είναι σαν να το κάνουν απο αγγαρία, τυπυκούρα. Είναι μερικοί που σφίγγουν πολύ το χέρι για να δείξουν καλοσύνη και δυναμικό χαρακτήρα, εγώ θα το έλεγα υπερβολή και υπεροψία, κάθε φορά πονά το χεράκι μου γιατί φορώ την βέρα και με παιθαίνει. Υπάρχει βέβαια και μια χαρούμενη χειραψία, προσκολώντας και το άλλο χέρι παρέα, καλοκαρδοσύνη και θετικότητα.

Αλήθεια έχετε σκεφτεί ποτέ πως δίνετε το χέρι σας ή μήπως το αφήνετε στην τύχη του?

5 σχόλια:

bluesmartoula είπε...

Ποτέ δεν αφήνω στην τύχη της μιά χειραψία (και άλλα, βέβαια, αλλά δεν είναι της παρούσης). Και συμφωνώ απολύτως με όσα γράφεις. Το΄χω βιώσει.
Φιλάκι

Ανώνυμος είπε...

Δεν πλάθεις σενάρια, έτσι είναι ;)
Καλημέρες και καλή εβδομάδα :)))

Το μεγαλο μας τσιρκο είπε...

οοοομμμμμμμμμ......οοοοομμμμμμμ!!!
;-))))))

pediatre είπε...

Παλιότερα πίστευα ότι μπορώ να συμπεράνω πολλά από μια χειραψία, τώρα δεν είμαι τόσο σίγουρος. Μου αρέσουν οι άνθρωποι που δεν αφήνουν μαλακό το χέρι τους μέσα στο δικό σου, αλλά τουλάχιστον στιγμιαία σφίγγουν, αγκαλιάζοντας την παλάμη σου. Όχι, πολύ δυνατά γιατί τότε και τσαντίζομαι και το θεωρώ εξίσου κάλπικο!
Θερμή χειραψία, και χειροφίλημα…
Καλημέρα!

If...ιγένεια είπε...

Δεν το πολυσκέφτηκα να σου πω την αλήθεια, αλλά μέχρι στιγμής καλά πάει.