Με ανάβεις?

Πόσες φορές το έχετε πει αυτό και πόσες φορές το εννοούσατε?

όχι μην πάει ο νους σας στο πονηρό, η πίκρα μου δεν αντέχεται σήμερα, σηκώθηκα απο το κρεβάτι με μούτρα. Με ατελείωτα νεύρα και ένα μεγάλο γιατί. "ΓΙΑΤΙ???"Το θέαμα είναι τραγικό, ανοίγεις τα μάτια σου και όσο κι αν έχεις κλειστή την τηλεόραση, το ραδιόφωνο και έχεις πετάξει τις εφημερίδες δίχως να τις διαβάσεις, βγαίνεις στο μπαλκόνι και πέφτει πάνω σου σαν χιόνι η στάχτη. Η στάχτη απο τον ιδρώτα του κοσμάκη που έδωσε ένα κομμάτι του για να χτίσει ένα σπιτικό να μεγαλώσει την οικογένειά του, η στάχτη των καημένων των δέντρων που μετά απο μια 20ετία στέκονταν με καμάρι και μας παρείχαν απλόχερα το οξυγόνο τους. Πιστεύω οτι δεν είμαι η μόνη που έχω τόση πίκρα μέσα μου για τα όσα γίνονται, αλλά πραγματικά σπαράζει η καρδυά μου όταν βλέπω καμένο έδαφος που άλλοι θα επωφεληθούν απο αυτό πλουτίζοντας απο πωλήσεις οικοπέδων εφόσον δεν έχουν οριστεί παντού οι δασοεκτάσεις για το τι αρχίζει και που τελειώνει μια δασική έκταση. Tα ΜΜΕ απο την άλλη ψοφάνε να βγάλουν τον πόνο και την ωδύνη των ανθρώπων, σπαράζοντας για την περιουσία τους . Πραγματικά λυπάμαι...

Και οι άλλοι πάνε για εκλογές...