6 Ιουλίου 2006

ΓρΙφΟλΟγΙεΣ

Για αρχή λέω να ξεκινήσουμε την αερολογία μας σχετικά με τους γρίφους.

Αυτόν τον καιρό ασχολούμαι με την επίλυση του http://www.fasco-csc.com/works/crimson/crimson_e.php και http://www.fasco-csc.com/works/viridian/index_e.php πρέπει να καταφέρεις να βγεις απο το δωμάτιο στο πρώτο και στο δευτερο κάτι ανάλογο με διάφορα στοιχεία που ανακαλύπτεις κλικάροντας, λένε οτι είναι πολύ λίγοι αυτοί που τα κατάφεραν να βγουν, εγώ θα τα καταφέρω πάντως... με το πάσο μου φυσικά, δεν αγχώνομαι.

Οι γρίφοι, τα sudoku και γενικά ότι σου ξεζουμίζει το μυαλό για να βρεις τη λύση του, εξασκεί το μυαλό και σε κάνει να σκέφτεσαι πιο μεθοδικά. Άνθρωποι μεγάλης ηλικίας όταν παίζουν διάφορα παιχνίδια, όπως το σκάκι, λύνουν σταυρόλεξα και γενικά κάνουν πράγματα που βάζουν το μυαλό τους σε μεγαλύτερες στροφές έχει αποδειχθεί οτι δεν χάνουν τα λογικά τους τόσο εύκολα όσο κάποιοι παππούδες που το μόνο που τους νοιάζει είναι το χαζοκούτι και το καφενείο.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τα παζλ. Σε ένα παζλ με αρκετά κομμάτια οι γρήγορες κινήσεις των ματιών σε συνάρτηση με τον συνδυασμό των κομματιών μεταξύ τους είναι το κάτι άλλο, απογοητεύεσαι στην αρχή - ειδικά εάν είναι πάνω απο 1000 κομμάτια - ενώ όσο προχωράς και ειδικά όταν το ολοκληρώνεις αισθάνεσαι ότι έχεις κατακτήσει το Everest!

Εσείς τι λέτε;

4 σχόλια:

unpaiktable είπε...

Κάποτε μου άρεσαν εκείνα με τα πλακάκια/tiles που τα πας πάνω κάτω δεξιά και αριστερά. Είχα βρει ενστικτοδώς την τεχνική για να μετακινείς ένα στην κατεύθυνση που θέλεις αλλά μετά βαρέθηκα γιατί ποτέ δε τη θυμόμουν. Τελευταία έχω κολλήσει με το επιτραπέζιο παιχνίδι μνήμης Biberbande της Amigo. Καλή αρχή στο blog ;)

x είπε...

τώρα με τον γιο μου κάνω πάλι παζλ. αυτό που θέλω είναι εκείνη την κόλλα που τα κολλάει στη θέση τους και δεν χρειάζεται να τα ξανακάνω. Α, και τα τρισδιάστατα παζλ είναι τα καλύτερα. Έχω ένα αποικιακό σπίτι, ένα βαυαρικό και ένα κάστρο. Μάλιστα :)
Καλή Αρχή!

Fibi είπε...

Να 'στε καλά, ευχαριστώ για την επίσκεψη.

Marina είπε...

Τα πάζλς τα βρίσκω πολύ αγχολυτικά. Συγκεντρώνομαι τελείως στην ανεύρεση του επόμενου κομματιού, ξεχνάω τα πάντα ότι να είναι αυτά.
Οταν η εικόνα τελειώσει με πιάνει ο θρίαμβος της κατάθλιψης. Πέτυχα κάτι δύσκολο αλλά δεν μπορώ ακόμη να το συνεχίζω. Ετσι την κορνιζάρω και ξεκινάω το επόμενο πάζλ.