Κούκλες

Όλα ξεκίνησαν απο ένα αθώο παιχνίδι...

Με τη γέννηση ενός παιδιού, ανεξαρτήτως φύλλου, πολλοί είναι οι φίλοι και οι συγγενείς που επιλέγουν ένα λούτρινο αρκουδάκι ή λαγουδάκι, οτιδήποτε, σε λούτρινο λόγω ακινδυνότητας κυρίως αλλά και επειδή είναι πολύ εμφανίσιμα και χαριτωμένα. Μεγαλώνοντας λίγο τα κοριτσάκια αναζητούν πιο αληθινά κουκλιά, κάτι σαν να ψάχνουνε μια παρέα, έτσι αναζητούν απο Βarbie μέχρι ότι πιο τελευταίο βλέπουν στην ΤV, εμένα πάντως έχει μείνει χαραγμένη στη μνήμη μου η πατατούφα, απλή και καλή. Βέβαια τα παιδιά ότι βλέπουν και γενικά ότι καταλαβαίνουν το περνάνε και στο παιχνίδι τους.

Προσωπικό βίωμα

Όταν πήγαινα Γυμνάσιο έφερε στο σπίτι ένα κοριτσάκι 5 ετών περίπου μια γειτόνισα και έπρεπε να της κάνω παρέα για λίγο μέχρι να έρθει η μητέρα της... Ξετρύπωσα μια κούτα έκτακτης ανάγκης με κουκλομάνι και αξεσουάρ (θα ασχοληθεί είπα και θα είναι και ήρεμη, αμ δε!) ήθελε παρέα και επέμενε να παντρέψουμε την Sindy με τον John-John, αντε να το κάνω το καλό... Όλα καλά ο γάμος, μετά ήταν το τραπέζι και μετά άφησαν τα παρανυφάκια και πήγαν για ύπνο...
-Μα καλά Fibi με τα ρούχα τους έβαλες για ύπνο??? Παιδί μου γυμνοί κοιμούνται!
-Αντε να τα βάλουμε και να τα μαζέψουμε γιατί σε λίγο έρχεται η μαμά σου να φύγετε... Εφόσον η σκατούλίτσα τους έγδυσε, δεν ήταν ικανοποιημένη, κάτι δεν της κόλαγε.
-Τώρα θα φιληθούνε... έτσι μουυτςςς στο στόμα! Και τώρα θα το κάνουνε, έλα πάρτες εσύ να τις κάνεις που ξέρεις. . .
Είχα μείνει άφωνη. Τι να έλεγα, έκανα, να αντιδρούσα, ναι ή ου?
-Μαμά άστο, θα μαγειρέψω εγώ έλα να παίξεις με την μικρή! Τώρα!