8 Ιανουαρίου 2007

Tο Άρωμα...

http://mftm.blogspot.com/2006/12/perfume-story-of-murderer-2006.html


Το βιβλίο είναι ένα απο τα αγαπημένα μου, σοκαριστικό μυθιστόρημα. Το τέλος του με είχε ανατριχιάσει ολόκληρη... Όμως τι μεταφορά έχουν κάνει στην ταινία? Συνήθως απογοητεύομαι απο τις μεταφορές των βιβλίων σε ταινίες , λέτε να κάνει αυτή την εξαίρεση? Πολύ θα το ήθελα!!!

Για να δούμε τι θα δούμε :)

Ψιτ* Εννοείτε αν το έχει δει κανείς, θέλω κριτική

7 σχόλια:

candy's τετραδιάκι είπε...

To αρωμα ηταν πραγματι ανατριχιαστικο βιβλιο φιμπακι..
Τωρα οσον αφορα την ταινια δεν την εχω δει αλλα..επιφυλασομαι!
Φιλια!:*

ONOMATODOSIA είπε...

to eida.dem nou arese.sto telos ton latreuoun sa 8eo thn skapoularei meta apo tosa eglhmata.ßasika de marese kai h epoxh pou diadramatizetai...

srm1033 είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
srm1033 είπε...

Γεια και από εμένα την πιο φανατική του συγκεκριμένου βιβλίου. Μάλιστα είχα γράψει και ένα από τα πρώτα μου ποστ με βάση το Άρωμα. Για την ταινία δεν έχω ακούσει θετικά σχόλια. Και γιαυτό δεν πάω να την δώ. Βέβαια θα ήταν πολύ κουφό να συμβεί το αντίθετο. Προτιμώ να μείνω με την μυρωδιά του βιβλίου.

Trilian είπε...

δεν το έχω δει ακόμα αλλα το βιβλίο rules... επίσης "Το κοντραμπάσο" του Ζισκιντ είναι επίσης ένα απο τα αγαπημένα μου... αν δεν το έχεις διαβάσει το προτέινω!

Apateon είπε...

Πολλοί οι φανατικοί αυτού του βιβλίου! Μα είναι αριστούργημα!!! Την ταινία δε την είδα, αλλα έχω μεγάλη περιέργεια να τη δω!
Καλή χρονιά είπαμε??? :)))

ΥΓ: Το "Κοντραμπάσο" δεν το είχα ακούσει. Θα το πάρω!

antikeimena είπε...

Θα συμφωνήσω με τις θετικές κριτικές του βιβλίου. Το διάβασα στην εφηβεία μου και πραγματικά όχι μόνο με συγκλόνισε, αλλά άλλαξε και τον τρόπο που αντιλαμβάνομαι τον κόσμο. Ίσως επειδή λειτουργώ με την όσφρηση. Λατρεύω λ.χ. τις στιγμές εκείνες που μια φευγαλέα μυρωδιά σε μεταφέρει σε παλιές μνήμες, τόπους και στιγμές. Και είναι πραγματικά περίεργο τί συγκρατεί η μνήμη της όσφρησης... θυμάμαι ακόμη και σήμερα το άρωμα του μαλακτικού στα ρούχα της πρώτης μου κοπέλας.

Anyway... Βρήκα την ταινία σίγουρα πολύ καλύτερη απ' ότι περίμενα. Θα έλεγα ότι είναι μια από τις καλύτερες μεταφορές βιβλίων που έχω δει. Βέβαια δεν καταφέρνει να παρασύρει την αίσθηση της όσφρησης (είναι και τα πατατάκια ή τα χοτ ντογκ των διπλανών), αλλά ως ταινία δεν θα μπορούσε να το κάνει ούτως ή άλλως (αντίθετα, στο βιβλίο όλες οι αισθήσεις αφήνονται στη φαντασία).

Πάντως σίγουρα ο σκηνοθέτης δεν θα μπορούσε να έχει σεβαστεί το βιβλίο περισσότερο.

Τώρα βέβαια τόσος καιρός που έχει περάσει, θα την έχεις δει την ταινία...