

Είπα κι εγώ την Κυριακή να δω μια ταινία στην τηλεόραση και με κράτησε 4,30 ώρες καθηλωμένη!
Ο τίτλος του "Ο Θρίαμβος Της Θέλησης" κοινωνικό δράμα
παραγωγής 1934 ασπρόμαυρη
αλλά εγώ είδα την παραγωγή του 1998 την Αμερικάνικη έκδοση, γιατί αν την έβλεπα ασπρόμαυρη θα με έπερνε ο ύπνος σίγουρα!
Πολύ καλή ταινία και δυναμική αν και η κρυτική που της είχανε κάνει ήταν απλά να κάνουμε ζάπινγκ (σίγουρα ήταν άντρας που την έκανε)
Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει αλλά δεν μπορώ να δω ασπρόμαυρες ταινίες, μου δημιουργούν μια τεράστια υπνηλία και ξυπνώ πάντα στο τέλος. Τις προάλλες είχαμε πάρει τον Γαλάζιο Άγγελο, υποσχέθηκα οτι δεν θα κοιμηθώ και είχα τον καφέ δίπλα, και κράτησα την υπόσχεσή μου, αλλά... δεν κατάλαβα τίποτα... έκτοτε δεν το ξαναεπιχείρησα :)
ΚαΛηΣπΕρΕς!!!
3 σχόλια:
Πιο μικρή έβλεπα οτιδήποτε.
Τώρα πια δύσκολα θα κάτσω να δω α/μ ταινία.
Ίσως έχει να κάνει με την εποχή που ζούμε δεν ξέρω.
ααα εγω δεν εχω προβλημα...λογια να εχει και ας ειναι και εκρου...γιατι κατι μου ειπαν για βουβο κινηματογραφο και τα επαιξα...
Καλή είναι ναι αν και τεράστια, πάντως εγώ νευριάζω πάντα με τα γεγότα άλλων εποχών και συνήθως όταν νευριάζω δεν καταλήγω να δω ταινια, κάπως έτσι δεν έχω δει τον Φραγκεσταιν, ένα από όλους. (μακαρίζω που γεννήθηκα σε αυτήν την εποχή μετά από τέτοιες ταινίες!)
Δημοσίευση σχολίου